سایت آوای وزمتر

دکتر صدرا روحانی ،

والا اندیشی در شعر گیلان

آنهایی که سرو کارشان با شعر است و از این دریچه به شعر معاصر نظر دارند محال است «دکتر صدرا روحانی» شاعر را نشناسند . بلند آوازه شاعری که نزدیک به چهار دهه است با حضور فعال خود حُرمت و زلالی شعر را پاس داشته است و همیشه ی ایام با فروتنی ای که با خود دارد نخواسته همگام با ژورنالیست ها قدم بردارد و خود را در لابلای صفحات جراید بنمایاند. به همین خاطر است که نگاه همیشه تازه اش آن طراوت خاص خود را دارد. این امر در دفترهای شعری که منتشر کرده است به خوبی قابل لمس است . البته از این شاعر نام آور گیلانی در آینده فراوان خواهیم گفت و نوشت . تنها به این بسنده می کنیم ، شعری که در زیر خواهد آمد ، یکی از کارهای مانا و درخشان وی در اواخر دهه چهل می باشد که بنام «سَل تی تی» معروف است .شعری که بارها در رادیوی گیلان در همان زمان پخش شد و در اوایل انقلاب نیز به معروفیت بیشتری می رسد. این شما و این نیزبخشی از شعر بلند «سَل تی تی» شاعر:

سَل تی تی

سل تی تی !

هَمَشه عروس!     هَمَشه عروس!

چندی مورداو میون ساکیت و آروم نیشینی!

چقدَ فیکرکونی! فیکرکونی!

چقدَ لک لکونَ پر کشِنَ نیاکونی!

چقدَ مرعابِنَ داد تو گوش دِنی!

چقدَ لَلَه جارون رقص گودن دوس دَ،نی!

چره تنها نیشینی؟...

سَل تی تی !

وختی تو هانی همه چی زَنده بونه

همه جا رنگ بونه ، شادی بونه ، خنده بونه

زرده گئلی تی کنارون دَرهَنه

هَج هَجِی بِجار کولَ سَر نیشینه

خو توک جی گَل بِنَه کُلوش بنه

دراز ایوانَ کشکَئی لؤنه نِنه

گیلَ لاکون خوجؤن گول گول پیرَن دُوکونن

قاسم آبادی چارشو خو کمر دَبوسنن

نه یه رنگ هیزء رجور

مرزونسَ رج کشنن

خوشون تاب دنِن

راشؤنن غمزه کؤنن...

سَل تی تی!

تَره یاده

گرم تئبسونَ سَ را دکتیم

شیم بول چینی

سل کناربور گُودَن وَر نیشتیم

بولونَ چال گودیم

نمک فودیم

(بوله! بوله! عرق بکن!

فرده بجارکار!گاو کَلومآره!)

گُوتیم ؟

قورباغئن آب میون خوشونً جولً باد دُودن،

داد گودن

اویته گوت: میلومونَ شاه   بَمُرد بمُرد!

ای یته گوت : کی اورت؟    کی اورت؟)

ایشتؤسیم

سَل تی تی !

آخرم میِ دیل میون این بُمونَس

میلومونَ شا مُردنَ نُومِ نُدونَس...

سَل تی تی !

            همشه عروس!

چندی مردآوَمیون ساکیت و آروم نیشینی!

چندی تو فیکر کؤنی ! فیکر کؤنی!

                          فیکر کؤنی!